Mijn tweede week in Zambia

Lieve allemaal,

Mijn tweede week is alweer voorbij… De dagen gaan zo snel … Vorige week zijn er zes nieuwe vrijwilligers aangekomen. Waarvan twee meiden bij Marina en mij op de kamer slapen, Tove uit Noorwegen en Hayley uit Engeland. De vier anderen zijn twee jongens één uit Canada en één uit Zwitserland en twee meiden beide uit Australië. Vooral met Tove kan ik het erg goed vinden, maar zij blijft helaas maar 3 weken.

Sinds maandag ben ik gestart met het lesgeven van vier kinderen. Alle vier lopen ze erg achter doordat ze niet altijd of nooit op school hebben gezeten. Echt een uitdaging voor mij. De kids zijn echt te leuk! Endrick 12 jaar, Diana 11 jaar, Santi 10 jaar en Peter 6 jaar. Santi en Peter zijn broers en hebben geen ouders meer. Ze leven bij hun tante die nu 12 jonge kinderen in huis heeft. Hun tante heb ik donderdagochtend ontmoet en ze vertelde mij dat de jongens elke dag nog thuis gekomen waren met een grote glimlach☺ Peter moet alles nog leren, hij kan nog geen letter of cijfer schrijven. De andere drie kunnen al korte woorden schrijven wanneer ik de klanken uitspreek (zoals B-U-S -> bus) en kunnen optellen en aftrekken. Het is lastig de drie les te geven terwijl Peter nog niks kan. Gelukkig heb ik een andere vrijwilliger bereid gevonden om individueel met Peter te starten maandag. Dat geeft mij meer ruimte om de anderen te helpen.

De projecten in de middagen zijn erg leuk om te doen. Maandag naar het ouderen huis, schokkend om te zien dat ze zo moeten leven. Het enige wat ze de hele tijd vragen is pijnmedicatie tegen de hoofdpijn. De projectmanager zegt dat de ouderen over het algemeen gewoon te weinig drinken en zich daardoor niet goed voelen. Verder deze week bijles gegeven in rekenen en Engels aan kinderen en volwassenen Engelse les gegeven.

Afgelopen maandagmiddag een markt bezocht, de lokale (arme) bevolking gaat niet naar een supermarkt omdat het te duur is maar koopt alles op deze markt. Wat is het daar vies zeg! Serieus de gedroogde vis met zoveel vliegen, om over de geur nog niet te spreken… Heb een stuk stof gekocht dat de vrouwen hier omwikkelen als rok voor 15 Kwacha (1,20 euro).

Dinsdagmiddag vanaf 5 uur standaard volleybal/voetbal avond. We gingen deze keer met alle vrijwilligers. Er is op 5 min loopafstand een sportveld waar iedereen zich verzameld die mee wil doen. Vrijwilligers van andere organisaties en lokale mensen, iedereen doet mee. Echt heel erg leuk.

Woensdagavond week naar de zonsondergang geweest met z’n allen.
Donderdagavond een filmpje gekeken maar natuurlijk niet goed nagedacht dat de stroom uit ging op 10 uur ‘s avonds. De DVD zat nog in de DVD speler dus we konden ook niet verder kijken op de laptop. En we moesten nog maar 15 min van de film… dom dom…

En vrijdagochtend op huisbezoek geweest samen met de hoofdleraar van de Linda school en een andere vrijwilligers van een andere organisatie die ook lesgeeft op de Linda school. Zij is ook Nederlands dus dat was gezellig. Die huisbezoeken waren wel even heftig. Wanneer je de kids op school ziet dragen de meesten een uniform en lachen veel waardoor je niet kunt zeggen hoe ze het thuis hebben. Allereerst gingen we naar het huis van Memorie. Zij heeft haar moeder verloren bij de geboorte en haar vader heeft haar achtergelaten wanneer zij twee jaar was. Nu is ze 8 jaar en woont bij een oude vrouw(+-70 jaar) die haar opgevangen heeft(het is geen familie). De vrouw heeft weinig tot geen geld en het huisje(lees hut) waar zij leven is zo klein. Er is nog een andere kamer in het huisje die ze verhuren en dat is het geld waarvan ze leven. In de kamer die ze verhuren zit een raam zonder glas daardoor kunnen ze maar de helft van het totale verhuurbedrag kunnen vragen. Deze week ga ik samen met een man van de organisatie African Impact opnieuw naar het huis om het raam op te meten en ik ga zorgen dat er glas in komt. De hoofdleraar zei dat het ongeveer 80 Kwacha zou kosten(7 euro). Daarna door naar een ander huis van een klein jongetje, zeker 25 minuten lopen in de brandende zon. Hij leeft samen met 22 andere families in één lange rij van kleine hutjes gemaakt van klei en takken en zij delen één ‘badkamer’. Het zijn een paar platen met daarin een slang waar wat water uit komt. Binnenin het hutje wat het echt verschrikkelijk. Het stonk er en er stonden zoveel spullen in en ik had echt geen idee waar hij moest slapen. Daarna door naar het huis van twee zussen, dinsdag hadden zij brand gehad in huis en waren alles verloren. 10 jaar geleden zijn zij hun moeder al verloren en hun vader werkt als beveiligingsmedewerker en is niet vaak thuis. Ze staan er dus redelijk alleen voor en overnachten nu bij een buurvrouw. Ook dit verhaal heb ik bij African Impact verteld en de meiden mogen aankomende week langs om hun maten op te meten om nieuwe kleren voor ze te kopen. Ze hebben hier bepaald spaarpotjes voor zulke ‘ongevallen’.

Vrijdagavond gingen we met z’n allen op een boot met onbeperkt eten en drinken. Waauwww zo mooi de zonsondergang op het water en we hebben nijlpaarden en olifanten gespot! En zoveel drank… daarna door naar een bar en daar gedanst op de Afrikaanse manier. Dat houdt in veel schudden met je billen hahaha.

Vanmiddag naar de Victoria Falls, ben erg benieuwd! Het is alleen zo warm vandaag maar we moeten wel wat doen.

Groetjes en kus uit het mooie Zambia!